از قرار معلوم ماجراهای «پیر پسر» تمامی ندارد؛ چه آن زمان که پس از طی کردن هفت خان رستم، رنگ پرده به خود دید و در جولان فیلمهای ریز و درشت کمدی و روزهای پس از جنگ توانست طی مدت اکرانش بیش از دو میلیون مخاطب را به سینماها بکشاند و تا به امروز پرفروشترین فیلم سال باشد، چه وقتی که سازندگانش پس از یک موفقیت کم سابقه در اکران، داشتند خودشان را برای پخش نسخه سریالی آن در شبکه نمایش خانگی آماده میکردند و ناگهان نسخه قاچاق فیلم به سرعت در کانالهای تلگرامی و فضای مجازی پخش شد و عوامل فیلم را ناچار به اکران آنلاین فیلم کرد.
حالا در کمتر از یک هفته که «پیر پسر» اکران آنلاین خود را در فیلم نت آغاز کرده، شب گذشته اکتای براهنی در صفحه شخصی خود از توقیف ناگهانی فیلم در پلتفرمها خبر داد و گفت که پخش «پیرپسر» از ساعت سه بعد از ظهر امروز(روز گذشته) به دستور رییس ساترا متوقف شده است. در حالی که عباس طاهری، معاون کاربران و تنظیمگری اجتماعی ساترا گفته؛ «فیلم «پیرپسر» مجوز اکران آنلاین از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نداشته و با دستور قوه قضاییه جلوی پخش آن گرفته شده و ساترا تنها مجری ابلاغ حکم به سکوهای نمایش آنلاین بوده است».
این توقیف بیسابقه بر بستر پلتفرمها، آن هم برای فیلمی که مجوز نمایش داشته و تا همین چند وقت پیش در سینماهای سراسر کشور روی پرده بوده، عجیب و قابل تامل است.
براساس بررسیهای به عمل آمده و از خلال گفتوگو با روابط عمومی پلتفرمهای مختلف، اینطور برمیآید که تاکنون چنین قاعدهای مبنی بر اخذ دوباره مجوز نمایش برای اکران آنلاین فیلمها وجود نداشته و فیلمهایی که روی پرده بودند و قبلاً پروانه نمایش را از سازمان سینمایی دریافت کردهاند، طبق روال معمول و بدون طی کردن فرایندهای مجدد به صورت آنلاین در پلتفرمها به نمایش درمیآیند و «پیر پسر» اولین فیلمی است که به بهانه نداشتن مجوز نمایش، از اکران آنلاین آن جلوگیری شده است.
گرچه به نظر میآید نداشتن مجوز نمایش آنلاین بهانه و به عبارتی یک جور سنگاندازی است برای اعمال فشار به سازندگان «پیر پسر» که شاید دست به اصلاحاتی در نسخه آنلاین فیلم بزنند؛ این در حالی است که نسخه قاچاق فیلم که هفته گذشته منتشر شد عملاً در اختیار همه قرار دارد و پیشتر از اینها، بیش از دو میلیون نفر نیز «پیر پسر» را در سالنهای سینما تماشا کردهاند.
اما اینجا طرح چند پرسش ضروری است، نخست اینکه، فارغ از صحت و سقم دلایل توقیف فیلم که نداشتن مجوز آنلاین عنوان شده، این سوال مطرح میشود که چرا فیلمی که تمام مراحل و روند قانونی در اخذ پروانه نمایش را در وزارت ارشاد و سازمان سینمایی طی کرده و اکران در سینماها را هم پشت سر گذاشته، باید مجدداً نسبت به اخذ مجوز برای نمایش در پلتفرمها اقدام کند؟
دوم اینکه اگر قرار است دوباره مجوزی به فیلم داده شود، مرجع قانونی مجوزدهنده کجاست؟ سازمان سینمایی که (پیشتر یکبار این مجوز را صادر کرده)، یا ساترا که اساساً قواعد و قوانین مخصوص به خودش را دارد یا حتی نهادهایی خارج از این دو؟
سوم اینکه اگر قرار است فیلمها در اکران آنلاین با مجوز نمایش داده شوند، چرا تاکنون بحثی در این باره مطرح نبوده و این قاعده و قانون شامل حال فیلمهای دیگر نشده است؟
از همه اینها که بگذریم باز هم به همان معضل اصلی مدیریت در شبکه نمایش خانگی میرسیم و نگاههای سلیقهای حاکم بر ساترا که منجر به شکلگیری سیاستهای دوگانهای از وزارت ارشاد و سازمان سینمایی شده است. گرچه وزیر ارشاد بارها از پاسخ به مشکلاتی که برای پلتفرمها و سریالهای مختلف به وجود آمده و همچنین نقش وزارت فرهنگ و ارشاد در این زمینه سرباز زده و به کلیگویی بسنده کرده و در آخرین اظهار نظرش درباره توقیف و ممیزی سریالها در شبکه نمایش خانگی گفته بود که در این زمینه حرف جدیدی ندارد و در دولت سیزدهم تقسیم کاری صورت گرفته که مسئولیت حوزه نمایش خانگی در این زمینه با ساترا باشد و ما نمایندگانی در این حوزه داریم؛ اما به نظر میآید دامنه این معضلات روز به روز بیشتر از قبل میشود و با فاصله گرفتن وزارت ارشاد از شبکه نمایش خانگی همچنان شاهد اعمال سلیقههای عجیب و غریب خواهیم بود.
نظر شما